MENU
Voordat de wijngaard werd aangelegd, was Sijmen al druk aan het werk in de tuinderij. Hier werkt hij sinds 1978 en heeft hij het enorm kunnen uitbreiden. Sijmen en zijn familie vonden wijn altijd al erg lekker, en hadden eerder al ervaring opgedaan met het maken van bier en vruchtenwijn. Toen vanaf 2000 de kennis voor Nederlandse wijnbouw toenam, raakte hij al helemaal geïnteresseerd. In 2008 besloot hij daarom om hier een wijngaard te beginnen.
Aan de andere kant van de weg ligt een hele mooie historische tuin, met een prachtige slangenmuur en grote poort. Slangenmuur? In de 17e eeuw kwamen ze er achter dat een muur die bochtjes maakte sterker was dan een rechte muur. Dus bouwden ze een slingerende muur die ook nog eens meer warmte vast kan houden, waardoor de tropische vruchten beter konden groeien. Nu ziet het er vooral erg mooi uit (zie onderaan dit artikel). In de Gouden Eeuw werd deze tuin gebruikt om exotische vruchten te verbouwen voor rijke stedelingen waaronder de burgemeesters van Amsterdam. Toen kon je namelijk nog geen voorgesneden ananas bij de supermarkt kopen. Uiteindelijk is de tuin in verval geraakt. Sijmen zag ondanks dat de tuin volledig overwoekerd was, wel potentie in de plek en besloot hij hier druivenstokken aan te planten. En het leuke is dat je in de wijn de vruchten die er toen werden verbouwd terug proeft!
Net als de tuinderij, houdt Sijmen een biodynamische werkwijze vast in de wijngaard. Alles moet op een zo natuurlijk mogelijke manier. Zo maakt hij geen gebruik van kunstmatige bestrijdingsmiddelen of andere chemische middelen. Tegen schimmel spuit hij zwavel of bakpoeder, om de plantjes te helpen groeien gebruikt hij het kiezelpreparaat (gemalen bergkristallen) die de planten extra voeding geven. Onder de druivenstokken ligt een bedje van klaver. Dit haalt stikstof uit de lucht als meststof en trekt bijen aan die de planten bestuiven. Want zonder bestuiving krijgen we geen vruchten. Aan de rand van de tuin staan een heleboel andere bloemetjes en planten die de sfeer ideaal maken. Niet voor niks worden er in de wijngaard ook yogalessen gegeven, het is echt een oase van rust.
Het leukste vindt Sijmen om de planten te verzorgen. Is een trosje te klein om mooi te kunnen groeien? Dan gaat die er af, evenals bladeren die elkaar in de weg zitten. Het is namelijk belangrijk dat er voldoende zon op de bladeren valt, maar er ook genoeg wind tussen de stokken heen kan waaien. Door de zon kan de plant suiker aanmaken (wat nodig is voor de alcohol in de wijn) en de wind helpt de plantjes gezond te blijven door ziektes weg te blazen. Zijn de druiven uitgegroeid en rijp? Dan worden de vrijwilligers opgetrommeld en kan het plukken beginnen.
Tijdens het plukken wordt elke druif zorgvuldig gecontroleerd of ze perfect zijn. Is een druif beurs of rot? Dan worden ze niet meegenomen in de selectie. Uitgedroogde druiven daarentegen zijn juist lekker om mee te persen, deze hebben namelijk enorm veel smaak. Bij de poort staat Sissie, de vrouw van Sijmen, om elke druif nog een keer te controleren. Wanneer dit zorgvuldige werkje is volbracht, kan de wijn worden gemaakt. Het vergisten en bottelen van de wijn doet de familie Brandsma niet zelf, dit laten ze bij een andere wijngaard doen. Het resultaat is een heerlijke frisse witte wijn met fruitige aroma’s van ananas en perzik. En valt de oogst een keertje tegen door slecht weer? Daar laten ze dan een heerlijke mousserende wijn van maken in een Weinkellerei in Duitsland. Zo blijft Sijmen elk jaar weer leren van de praktijk, blijft hij genieten van het verzorgen van de stokken én wordt de wijn elk jaar beter.
Op deze manier doet Sijmen wat hij het leukste vindt en waar zijn passie ligt: bezig zijn met en voor de natuur, om zo een prachtig product neer te zetten waar anderen ook van kunnen genieten.
